Natuurgeneeskunde vs. reguliere geneeskunde
De reguliere geneeskunde kijkt naar duidelijke, meetbare afwijkingen van wat als ‘normaal’ wordt gezien. Denk aan bloedonderzoek, urine- en ontlastingsonderzoek, röntgenfoto’s of MRI-scans. Wereldwijd zijn er normen vastgesteld waaruit blijkt wanneer iets afwijkt.
Natuurgeneeskunde kijkt meer naar verstoringen in het lichaam die nog niet als ‘afwijking’ worden gezien, maar wel al klachten veroorzaken. Denk aan een lever of immuunsysteem dat nog nét binnen de reguliere grenzen valt, maar eigenlijk niet optimaal functioneert.
Natuurgeneeskunde is gebaseerd op een aantal belangrijke principes:
-
Voeding als basis. Je bent wat je eet, en veel mensen maken zonder het te weten voedingsfouten.
-
Oorzaakgericht behandelen. Vaak functioneren bepaalde organen niet goed, wat zichtbaar wordt met een gezondheidsscan.
-
De mens als geheel behandelen. Stress, angst of negatieve ervaringen spelen vaak een onbewuste rol bij lichamelijke klachten.
-
Preventie is essentieel. Het gaat niet om perfect gezond leven, maar om bewustzijn van je keuzes.
-
Geen schade toebrengen. Natuurgeneeskunde werkt met natuurlijke middelen zoals kruiden, homeopathie, bioresonantie, acupunctuur of drukpuntmassage. Als je deze op de juiste manier toepast, kun je vrijwel geen schade veroorzaken — behalve als je langdurig en zonder begeleiding (teveel) vitaminen en mineralen inneemt.